Hieronder is te lezen, waar ik me zoal mee bezighoud. De volgorde is tamelijk willekeurig.
Werken met de computer
Mijn
voorkeur gaat uit naar het bewerken van foto's, archiveren, muziek downloaden en surfen op het internet. Vooral contacten onderhouden via de sociale media vind ik leuk. Eigenlijk kun je wel zeggen, dat ik een computer-freak ben. Als ik 's morgens opsta ga
ik meteen online en dat blijft zo de hele dag tot ik weer naar bed ga.
Boeken
en boekjes samenstellen, artikelen schrijven
Ik schrijf geen romans of zo, maar ik stel wel boeken samen. Van verzameld materiaal, zoals
foto's en teksten, maak ik een boek. Zo heb ik een fotoboek gemaakt over Schaijk in de vorige eeuw, getiteld: "Hoe ut vruuger waar". Ook heb ik het jubileumboek van de Schaijkse fanfare in mekaar geknutseld, toen dit muziekgezelschap in 2010 honderd jaar bestond.
Wat betreft de kleinere uitgaven,
de boekjes dus, gaat het meestal om een editie in de reeks "Sprokkelingen" van de heemkundekring Schaijk/Reek.
De artikelen die ik zo af en toe schrijf, meestal voor de lokale media, hebben te maken met de M.O.V.-groep Schaijk, de heemkundekring of met de plaatselijke politiek.
Fotograferen
Met mijn Olympus Pen en Canon Ixus 75 knip ik er lustig op los. Voornamelijk voor privé-doeleinden. Digitaal fotograferen is in alle opzichten prettiger dan het vroegere analoge werk. In plaats van dat gedoe in een donkere
kamer kun je nu lekker achter de computer je foto's bewerken en indien gewenst afdrukken.
Klussen in en om het
huis
Daar hoef ik verder niet zoveel over te zeggen, want iedereen weet wel zo'n beetje wat dat inhoudt. Soms is het wel leuk, maar echt niet
altijd. En als ik er dan onderuit probeer te komen, dan is er altijd Ria, die mij met zachte drang op mijn plichten wijst.
Opkomen voor de belangen van asielzoekers
Nu er in Schaijk geen opvang voor asielzoekers meer is, valt er vanzelfsprekend ook minder
te helpen op dit terrein. De heftigste periode in dit verband was natuurlijk de tijd waarin we een gezin, bestaande uit man, vrouw en twee kinderen uit Iran,in
huis hadden om te voorkomen dat die mensen uitgezet zouden worden. In totaal duurde dat van 1 april 2004 tot oktober 2006. Vanwege het zg. "generaal pardon" kregen ze een verblijfsvergunning en nu wonen ze hier dichtbij in een keurig huis. Onze bemoeienissen
werden dus gehonoreerd.
Lezingen geven bij de sterrenwacht in Heesch
Zo nu en dan verzorg ik een lezing bij sterrenwacht "Halley" in Heesch. Ik vertel dan over sterren,
planeten en satellieten. Dat zijn onderwerpen waarvan ik vind, dat iedereen, ongeacht opleiding of beroep, het een en ander moet weten.
Zingen bij TIONA
Tiona is
de naam van een smartlappenkoor. Die afkorting staat voor "Thuis is ook niet alles". Ofschoon ik het met deze stelling niet helemaal eens ben en terwijl mijn zangkwaliteiten gekwalificeerd kunnnen worden als "meelijwekkend", beleef ik toch het nodige plezier
aan mijn lidmaatschap. Dat is met name een gevolg van de prettige sfeer die er binnen het koor heerst.
Voorzitter zijn van de S.V.V.S.
De afkorting S.V.V.S. staat voor "Stichting Vier Vrijheid Schaijk". Deze stichting beheert het vredesmonument op het Pastoor van Spijkplein en organiseert de jaarlijkse dodenherdenking op 4 mei. In het kader van de doelstellingen
van genoemde stichting ga ik ook elk jaar op de beide Schaijkse basisscholen vertellen over mijn ervaringen uit de laatste oorlogsjaren.
Als gastheer optreden bij het Schaijkse Ontmoetingscentrum
Nog geen honderd meter van mijn woonhuis
vandaan is er sinds eind 2012 een ontmoetingscentrum genaamd "Onder De Linde". Hier kunnen mensen, die daar behoefte aan hebben
een praatje komen maken, kaarten, dammen, schaken en dat soort zaken. Eerlijkheidshalve moet ik erkennen, dat ik bepaald geen ideale gastheer ben. Daarom staat er op mijn badge het volgende:
Mijn voornaam is Piet,
maar een gastheer ben ik niet,
ik ben slechts een gastman,
die geen koffiezetten kan.
Contacten onderhouden
Dit betreft contacten met allerlei soort
mensen en die contacten lopen tegenwoordig natuurlijk vaak via de sociale media. Op die manier blijf ik zo'n beetje op de hoogte van het wel en wee van familieleden, vrienden, kennissen en dat soort spul. Wat niet direct voor de hand ligt, maar wat ik toch
zeer boeiend vind, is het contact met oud-leerlingen. Soms vloeit hier een reünie uit voort en daar geniet ik dan echt van. Ik ervaar het als buitengewoon interessant om te horen wat er van die oud-leerlingen geworden is.